Olağan Üstü Aşıyor
Ýnsan merak eder
Sevgili
Sev ya da sevme
Say ya da saydýrma
Söv söv
Aþ aþa bildiðin kadar
Baþka ne gelir
Kelamdan
Unuttuðu kadar
Unutmaz
Murdar eder
Vatanýn
Þehrin
Ve dahi evrenin
Her bir minberine
Mücadele eden
Direnen
Her bir ele, yüreðe
Can’a
Selâm ile
Ýlla bilmem mi gerek
Gerek diyorsan
Yüzünü, adýný, sanýný
Cismini
Yoo
Öyle yanýltýyorlar ki
Yazýlarak anlaþýlýr olabileceðini
Öyle yanýlýyor ki insan
Ölçülebilirliði
Çözebiliði
Sözler, miheng
Cüz olamýyor, deðil elbet
Yazmak an’ý temsil eder
Teselli ve teskin eder edemez
Çözülemez ki uçkurluðu
Her yamaný
Yamanlarým yanmýþ
Karatepelerim kül savuruyor
Hele de
Her gün rutinini
Amelini
Mudavimini
Ayný ya da benzer
Noktalarda, yerlerde
Hallerde olaný
Bir de görevli ise
Hele sahada
Meydanda
Nasýl
Aklý kalmaz
Akýl almaz
O dallar eserdi
O ormanlarýmýn peþi türküsü
Hani
O da sapalarda
Balkonda otururdu be
O köþede, kenarda beklerdi ama
O durakta dururdu sap ya
O pencereden bakardý çalý gibi oysa
O sokaktan, kaldýrýmdan
Caddeden ot misali geçerdi
Muhakkak
O lambalar fýrýldak da yanardý
Ama o merdivenden çýkardý
Ya da o koridorun sonunda
Kapýdan geçerdi
Odalardan birinde saksaðan saklanýrdý
Yapma hadi
Bilmem
Bir çekmecede,
Bir rafta
Bir dolapta iþte
Yapma ama
Bu kadar
Sen alýþtýr dur
Umursama
Çek git
Yok ya sýradan, sýrada iþte
Yok bilmem hangi
Kavukta, delikte, inde, cehennemde
Hatta arada týklardý cama, tülüne
Baþardý zile, tokmaða caným
Bir dokunurdu hasbam
Ucu, ötesi, berisi
Ya da hayalet gibi
Cikaverir de caným
Bacadan, damdan
Arada biraz yok oluverse
Görünmese
Nasýl düþmez içine
Nasýl duman altý ortalýk
Küller yaðýyor
Her rüzgar vurdukça
Yýrttýkça, yýrtýlacak
Artýk yeter be
Katmanlarý
Bir endiþe
Hayrola dersin
Ya hayrola
Hoop, dur hele
Nerelerdesin
Hele biraz
Ýçtense hissiyatýn
Ya insanlýk hali
Her þey
Olaðanca
Olaðan üstü
Aþar da
Taþýyor
Sýnýrda
….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.