Şehrin Sokakları

Þehrin geceleri ürpertiyor beni
Havada rüzgârla sarmaþ dolaþ
Aðýr bir karbonmonoksit kokusu
Sýzlatýrken burnumun direðini,
Arka sokaklardan gelen çýðlýk sesleri
Alýp götürüyor tüm benliðimi.
Yürüyorum þehrin sokaklarýnda…

Yavaþ adýmlarla,
Gittikçe yaklaþan öksürük sesleri.
Unutamam,
Sokak lambasýnýn ýþýðýnda gördüðüm
O yüzdeki, derin çizgileri
Ve nasýrlý elleri…
Karton deðil de taþýdýðý,
Sanki dünyanýn derdi gibi.

Uzakta deðil,
Hemen birkaç sokak ötede
Bir kâðýt mendil tutuþtu elime
Abi alýr mýsýn dedi?
Titrek bir sesle.
Ne iþin var çocuk!
Gece vakti Þehrin sokaklarýnda?

Bir dilenci oturmuþ köþe baþýnda
Önünden asaletle geçiyor,
Yüksek topuklu ayakkabýlar.
Takýr tukur.
O sesle irkildi garibim
Adeta konuþuyor, dilenciyle ayak sesi
Diyor ki: sen bir taraf, ben bir taraf…
Yürüyorum þehrin sokaklarýnda…

Siyaset ve aþk yazýlý duvarlarý
Önünde, madde çeken gençler.
Çöp konteynerinden fýrlayan
Toz yumaðýna dönmüþ
Sokak kedileri,
Hepsi de yordu beni
Yürüyorum þehrin sokaklarýnda…

Bir çýðlýk gibi yükselip,
Garda uyuyan evsizlere aldýrmadan
Kalkýyor, 22:05 treni.
Haykýrýyor sanki
Çaresizliðin girdabýnda
Olan bitenlere isyan eder gibi
Duyuyorum þehrin sokaklarýnda…

Sosyal Medyada Paylaşın: