BİLMEZEM
BÝLMEZEM
Bilmezem, sorma dost halým bilmezem
Mevlam gül dememiþ gülmezem.
Eller al geyinmiþ, ak güller içinde
Ak güller içindeki, kara gül menem.
Kendim yazar, kendim okur, kendim aðlarým
Kara yazgým içinde, akýp gitmiþ gençlik çaðlarým.
Merhem ne gezer, tütün ile yaram baðlarým
Bomboþ sokaklarda, avare avare gezen menem.
Ne sen sor gardaþým, ne de ben söyleyim
Boþa çiðnemiþim yalan dünyayý, nem varki neyi söyleyim.
Dýþý seni yakar, içi beni derler ya iþte öyle bir haldeyim
Gök kubbedeki fener deryasýndan, kayýp giden yýldýz menem.
Zevki sefa içinde, devran sürer eller
Bilmem ki nedendir, baðlanmýþ benim eller.
Herkes kafasýna göre, þöyleydi böyleydi derler
Hah iþte garip dedikleri, o Sürmeli benem,
Sürmeli Diken
22 Temmuz 2024 Pazartesi/saat:02:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.