Gönülden gönüle yol vardýr içten içeri Mesafe gütmez, hudut çizmez asla bilesin Kapýsýnda gir yazýlý incitme yeter ki Sual sormaz kusur aramaz kat’â bilesin
Mevlânaca der "gel ne olursan ol yine gel" Yunusca der ’sevidir iþim dost, gönlünü ser’ Hallac-ý Mansurca, Bektaþice, Pir Sultanca gülmeyenler bahçesinde pürmelâl güller derer
Gönülden gönüle biz vardýr içten içeri Seni görmez beni görmez amâdýr bilesin Tokmaðýnda hû yazýlý, doðru çal yeter ki Git demez gelme demez amâdedir bilesin.
Mecnunca düþer çöllere Leylâ’ diye inler Ferhatca deler daðlarý Þirin’den þavkýný ister Keremce , Aslýca, Yusufca ol Züleyhaca hasret deryasýnda bir katre vuslatýn bekler.
Gel sevgili ne olursan ol yine gel benim derdim bir deðil dermaným olmaya gel çöllerin tozunu daðlarýn dumanýný al gel yangýnýn harýný zindanýn ayazýný ummanýn damlasýný al gel
arzýn topraðýný arþýn havasýný topla semânýn yýldýzlarýný güneþi, ayý onsekizbin alemin hatrýna al gel varlýðýný ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.