gözlerin gözlerime deðince felâketim olurdu aðlardým beni sevmiyordun bilirdim bir sevdiðin vardý duyardým çöp gibi bir oðlan ipince hayýrsýzýn biriydi fikrimce ne vakit karþýmda görsem öldüreceðimden korkardým felâketim olurdu aðlardým
ne vakit maçka’dan geçsem limanda hep gemiler olurdu aðaçlar kuþ gibi gülerdi bir rüzgâr aklýmý alýrdý sessizce bir cýgara yakardýn parmaklarýmýn ucunu yakardýn kirpiklerini eðerdin bakardýn üþürdüm içim ürperirdi felâketim olurdu aðlardým
akþamlar bir roman gibi biterdi jezabel kan içinde yatardý limandan bir gemi giderdi sen kalkýp ona giderdin benzin mum gibi giderdin sabaha kadar kalýrdýn hayýrsýzýn biriydi fikrimce güldü mü cenazeye benzerdi hele seni kollarýna aldý mý felâketim olurdu aðlardým
Atilla Ýlhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemalcelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.