Lafazanların sözü...

Sonbaharýn sarýsýný giyinmiþ gene caddeler...
Ýçimde hevessizlik kol geziyor ,doðan güneþe karþý
Bulutlar ardýna gizlenmiþ göstermiyor yüzünü,
Ýçimi ýsýtma gereðini duymadan .
Gündüzlerin farký yok artýk akþamlarýmdan...
Somurtkan , aksi ve de huysuzum ...
Kimseler yanaþamýyor yanýma ,aynalarým bile küs...

Kulak asmazdým söylentilere ,
Lafazanlarýn söylediði boþ kelimelere...
Çok muhabbet tez ayrýlýk getirirmiþ derlerdi...
Seviyorsa ne diye bitsin ki...
Her söz doðru olacak deðildi ki...
Sana gün aþýrý sevdiðimi söylemem ,
El üstünde tutmam bitmesi için sebep olabilir mi?

Sen batýla olan düþmanlýðýmý hançerledin önce ,
Sonra seni karþýlýksýz seven kalbimi...
Çekip gittin , her þeyi bitirdin sebepsizce ...
Lafazanlarýn sözünü ispat etmek istercesine...
Çok muhabbet tez ayrýlýk getirir dercesine ...

Þimdi söyle ...
Ben nasýl somurtmayým ...
Nasýl aksi olmayým ?
Nasýl huysuzlaþmayým ...
Bana küsmüþ aynalardaki adama aðýz burun dalmamam için tek bir neden söyle...
Hayata ,sonbahara , yüzünü göstermeyen güneþe küsmemem için tek bir neden ...
Seni ben mi kaybettim ?
Yoksa lafazanlarýn batýl inancýmý aldý ellerimden ...

Sevseydin biliyorum sonumuz böyle olmazdý
Sevseydin ardýmdan onca lafazan gülüp beni dillerine dolayamazdý...
Sevmemiþsin demek ...
Anlaþýldý be gülüm anlaþýldý ... Bu sonbaharda sensiz somurtarak geçecek...

13.01.2004 BaRuT
Sosyal Medyada Paylaşın: