VASİYETİMDİR
VASÝYETÝMDÝR
Son gün olmasýn, ne olur dostum arkadaþým,
Beni koysun kabre, Türkçü dokuz ülküdaþým
Hiç kimseye sitem yok, erkekçe ben yaþadým,
Diþlerimi sýktým da acýyý da duymadým.
Kimseye biat etmedim eðilmedim ki ben,
Eðilseydim geçerdim bir çok kapýlardan ben,
Çevrem, dostlarým buna þahittir alçalmadým,
Hiç kimseye sitem yok, erkekce yaþadým ben.
Dostlarýmý unutmam, ben severim onlarý,
Çok kaldýrdým yerlerden düþüpte kalanlarý,
Dostumun delisiyim, düþmanýn korkulaný,
Diþlerimi sýktým da acýyý da duymadým.
Gideceðiz birgün, tabi ki o meçhul yere,
Gidipte gelen mi var, meçhul yerden geriye?
Adam olmak kafidir hep gerisi hikaye,
Kabre de koysun beni, dokuz Türkçü yoldaþým.
Yýllarca da gittimde, bir davanýn peþinden,
Bazen satanlar oldu, hiç gelmedi peþimden,
Ben böyleyim iþte, asla dönmedim yolumdan,
Kabre de koysun beni, dokuz Türkçü yoldaþým.
Bu þehirde üç kiþiydik, Azmi, Babür ve Mete,
Derlerdi ki dikkat edin, bu deli üçlüye,
Ýkisi suç ortaðým, güven tam birbirine,
Kabre de koysun beni, dokuz Türkçü yoldaþým.
Önce Mete’yi, sonra da kaybettim Azmi’yi,
Bu üçlüden sade ben, geriye kaldým þimdi,
Öyle caným yandý ki unutmadým sizleri,
Kabrime toprak atýn unutmayýn bizleri.
Babür Ali Yaþar
Eðitimci/Araþtýrmacý
3 Mayýs 2024
Trabzon/Kuzgundere
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.