KORKUYORSAM NAMUSSUZUM

Zorlama
Günbatýmý olmaya yakýn,
Þafak vaktini
Göremeyecek kadar
Uzaksýn,

Oysa

Tez biteceðine
Ýnanmadýðýn
Bir hayat yaþýyordun.

Yüreðinde kabaran
Coþkularla,

Çýlgýn, haylaz
Ve þýmarýk,

Bir yanýn deniz
Diðer yanýn daðdý,

O aydýn çehreni
Gören herkes
Kýskanýrdý.

Gözlerin pýrýl, pýrýl
Saçlarýn diri, diriydi

Yani

Ayaklarýnýn altýnda
Toprak durmadan titrerdi.

Þimdi

Ölüm, kalým anýnýn
O gürleyen sesini
Duyuyorum kulaklarýmda,

Gözlerimde ki
Mor halkalarý besleyerek,

Felek nasýlda
Bakýyor öyle

Sanki

Ýntikam alýr gibi
Gôzlerimin içine, içine

Hadi ! Devretmek
Borcumuzdur.

Ah ! Edip inlemeye
Ne lüzum

Korkuyorsam namussuzum.

Nevzat TAÞKIRAN
Sosyal Medyada Paylaşın: