Gökte izler varmýþ allý yeþilli, Sanki renkler havada asýlý kalmýþ. Bir buluta kümelenmiþ cisimsiz kuþlar, Saðanak þakýmalarýndan ruhum ýslanmýþ. Ve, Us’um ruhumu kurutsun diye, Kof bedenimi bir alazda ansýzýn yakmýþ!
- Ve Böylece baþlamýþ tekerrür iþte!- Ýsa’dan evvel belki; Belki de, O elma aðacý daha durmamýþken ciceðe.
Hey Hat!
Beni hangi destan anlatsýn bilmem. Hangi efsanede yücelsin adým. Bezdi üstelik tarih de tekerrürden ...Ki ben her tekerrürde, Rüzgara yük olmuþum.
Beni ateþi bile aðlatan pervanelere sorun. Ben, Kendi küllerimi Onlarýn kanadýna Serperek paylaþtýran; Ve ateþe,her düþtüklerinde; Yine, Tekrar, Binlerce kez, ve sonsuz kere -küllerinden yanan- bir hâmeraným...
Dengi Naz istanbul 21.5.2024 20:55:00 Sosyal Medyada Paylaşın:
Dengî Naz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.