Geceye Sığınan Duygular
Sessiz gecede bir uluma yankýlanýr,
Köpek feryadý, kalbime saplanýr,
Derin karanlýk, ruhumu sarar,
Araba sesleri uzaklarda kaybolur,
Börtü böcek, yarasa, fýsýldar durur;
Yapayalnýz, gök kubbenin altýnda,
Merhamet ararým, acý var yüreðimde,
Sözlerim dökülür, içimden taþar,
Her kelime yüreðime saplanan bir ok,
Yaralar derin, merhem yetmez bu yaraya;
Kalkan olmaz kimse akýp giden duygu seline,
Kim anlar beni, bu karanlýk dostluk ortamýnda,
Geceyi mesken tutmuþ yýldýzlar sýrdaþým,
Hücrelerime kadar dolan bu hisleri,
Rabbimden baþka kim bilir, kim dinler beni;
Sönmüþ bir ocak, kaynamaz tencere,
Mazlumlarýn gözyaþlarý artýk kurumuþ,
Turnalar bile dayanamaz bu acýya,
Gökyüzünde yakar aðýtlarýný,
Kimler aðlasýn, kimse anlamaz onlarý;
Duygularým su gibi çaðlar durur,
Tükenmez, bitmez bir pýnardýr,
Sonu görünmez, hep akar, durur,
Her damlasý yüreðime dokunur,
Hayatýmda iz býrakýr beni yakar tutuþturur;
Þiir su gibi okunsun, aydýnlatsýn her yaný,
Her kelime sorumluluk doðursun,
Gerçeðe ýþýk tutsun, hakikati savunsun,
Arkasý asla kurumasýn duygularým kudursun,
Akan kelimeler, mýsralara dönüþüp yol olsun;
Bu hayatýn hazin gerçekliðine þahit olsun,
Sözlerim akarken, kalplere dokunsun,
Her okuyan, bir damla gözyaþý döksün,
Gecenin karanlýðýnda bir umut bulsun,
Duygular denizinde kimse kaybolmasýn;
Her mevsim, her gece, bu acý dolu hikâye,
Bir yaraya dönüþür, kabuk baðlamaz,
Her kelime bir aðýt, her mýsra bir feryat,
Bu çerçevede yaþanýr bizim orada hayat
Karanlýkta kalan umut, ýþýða döner kalkar;
Zaman geçse de acý ayný kalýr,
Her gün ayný yolda yürür,
Geceler uzun, sabahý beklerim,
Her nefesim dualarla dolu,
Rabbime sýðýnýrým, O’ndan medet umarým.
Bir ocak söndüðünde, dünya kararýr,
Mazlumlarýn çýðlýðý yankýlanýr,
Ama duyan olmaz, gözler kapalý,
Her adýmda acý, her adýmda keder,
Bu yolda insanlarý geçerim birer birer;
Kelimeler kifayetsiz, anlatmaya yetmez,
Her satýrda bir dünya var,
Duygularým, su gibi akar durur,
Bu çerçevede her þey yerini bulur,
Gerçekler örtülmez, mýsralar açýða çýkar.
Geceye sýðýnan bir kul olarak,
Merhamet dilerim, adalet isterim,
Ama bu dünya adaletsiz,
Yüreðimde taþýdýðým bu acýyý,
Kelimelere dökerim, içimde saklarým
Þiir su gibi okunsun, aydýnlatsýn her yaný,
Her kelime bir umut, her mýsra bir dua,
Gerçeklere ýþýk tutsun, karanlýðý boðsun,
Ama arkasý asla kurumasýn,
Akan kelimeler, mýsralara dönüþsün.
Her gece bir savaþ, her sabah bir zafer,
Yüreðimde taþýrým bu acýyý,
Her kelime bir yara, her mýsra bir umut,
Bununla ancak yaþanýr hayat,
Karanlýkta kalan umut, ýþýða döner.
Gecenin sessizliðinde yankýlanan bir uluma,
Kalplere dokunan bir þiir olarak kalýr,
Her mýsra bir feryat, her satýr bir dua,
Bu çerçevede yaþanýr hayat,
Ve bu dünyada, bir ýþýk yakar.
Bahadýr Hataylý/14.08.2024/05.11/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.