Vuslat gelmeden bitti, hasretin yakar artýk Ahuzardayým susmam dilde can olan benim Kulaðýn duymasa da kalbin yamasý yýrtýk Bakýþlarým buðulu elde can olan benim
Gönül baðýnda açan kýzýl gonca gülündüm Attýn beni sapaða kimden öte yolundum Kýnalanan kuzundum parçalandým, bölündüm Canýna can katacak solda can olan benim
Güzel aðlar gözlerim katýðýma aþ olur Hükümüm verilmiþtir kalemim bir düþ olur Bundan sonra bir ömür boran olur, kýþ olur Gayrýsýna meyletmem yýlda can olan benim
Kahve kahve bakarken çay olup akmadým mý? Yýldýzlarý toplayýp göðsüne takmadým mý? Sevdiðimsin dedin de aþkýmla yakmadým mý? Muhabbetin özünde külde can olan benim
Dilin türkü söylerse bozkýrda çalar sazlar Biraz da bozlak çaðýr ciðer daðlasýn sözler Dermanýmsýn dedim de manasýz artýk özler Mýzrabýmý iniletir telde can olan benim
Güldecan’ým mum gibi eridi bitti dersin Karalarý giyinip sessizce gitti dersin Masivayý yarmaya susmasý yetti dersin. Uzaklardan baktýðýn élde can olan benim.
GÜLCAN ÞAHÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Güldecan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.