bir yay gerilmiþ geceye ay tabak gibi gökyüzünde fýrlamak üzere olan bir okla göz gözeyim beynimi kemiren bu sessizlik ölüm korkusu deðil zihnim ebedi kemersiz! kýrkýma merdiven dayadým bir böceði ezmiþ deðilim Kafka’yý okurken bile eðrindim anam kadýnýn dediði gibi "sen nasýl erkeksin" -ki ben karýncaya dahi kýyamazken kül’ü güle çeviren çocuklarda dün Bosna’da -Srebrenitsa’da bugün Filistin’de -Gazze’de usta býçak darbeleriyle ölümü öldürdüm bir mezarýn baþýna varýp içimde kalan ne varsa kustum "anne ben erkek oldum" ilk defa g ö z l e r i m d e n vuruluyorum kalbimden -sýrtýmdan -koynumdan ellerimle söktüm hepsini /dahi hiçbir ok’yanus yýkayamaz o elleri -ellerim kana boyar denizleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
bayduygusal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.