İNSANLIĞIN SERÜVENİ

Tüm insanlýk serüveni
Âdem, hava ile baþlar
Erkek, diþi yuva kurar!
Ýnsan özü kara toprak!

Âdem Hava atamýzdýr!
Genler de var baðýmýz!
Ýman inanç hakkaniyet
Bizleri biz yapan deðer!

Her insanýn özü toprak
Cevherimiz o nüvemiz!
Yüce hakkýn emri öyle!
Mutlu yuva Cennet evi.

Kutsal emre uymadýlar!
O cennetten kovuldular
Uzun yýllar, hasret kalýp!
Sonrasýnda kavuþtular!

Mutlu yuva huzurludur.
Eþler ve de o çocuklar!
Üremiþler, çoðalmýþlar
Yeryüzüne yayýlmýþlar!

Tüm yeryüzü aleminde
Anneler ve babalar var
Evlatlar ve torunlar var!
Yüce Rabbin emri öyle!

Fani dünya koca alem!
Nice sevgi saygý vardýr.
Hüzün keder acý vardýr.
Fani Alem keder yurdu.

Bu dünyada yaþanýlmýþ
Nice güzel hayatlar var!
Bazý hayat berbat, kötü!
Yaþanýyor ne çok dram!

Ömür denen kýsa hayat
Bazen güzel bazý bayat
Kader, yazgý yaþanýyor!
Fani alem mukadderat.

Farklý tarza yaþantý var,
Türlü çeþit farklý ortam!
Ne çok yuva, kuruluyor!
Fani dünya bir imtihan!

Ýnsan nesli, sürer gider!
Doðan bebe küçük filiz!
Dal kol atýp büyümekte
Kök salmakta ulu çýnar!

O Adem’in nesli kullar!
Uzar gider uzun yollar!
Sürer gider nice hayat
Kadýn, erkek, serüveni!

Evlenerek hane olduk!
Deðerlidir her bir yuva
Büyüyor o güçlü çýnar!
Sürer gider, o serüven!

NAZIM TAÞTAN


Sosyal Medyada Paylaşın: