YABAN GÜLÜ
YAÐMURA ÖZLEM DOSTLARIM HAYIRLI HAFTALAR OLSUN
YABAN GÜLÜ
Yüzüne damlayan bir þey le irkildi
Buda neydi bu ýslaklýk da ne
Yavaþça açtý gözlerini baktý
Etrafýna gökyüzünden
Bir þeyler dökülüyordu
Sakin ve yavaþça
Açtý yapraklarýný
Ýyice serinledi
Sýcaktan kavrulan yapraklarýna
Can geldi
Baktý etrafýna
Yalnýz kalmýþtý kýrlarda.
Pembe yaban gülü
Kardeþlerini düþledi
Hepsi kurumuþtu
Dayanamamýþtý sýcaða
Ve susuzluða
Ne zamandýr yaðmur yoktu
Oysa bak yaðmýþtý þimdi
Tüm yapraklarýný açtý doyasýya
Ýçsin suyu diye
Artýk takatinin kalmadýðý
Son günlerinin geldiðini
Düþündüðü bir anda
Sulamýþtý rabbim
Öyle mutlu oldu ki
Uzaklardan sesi gelen
Bülbüle eþlik edebilirdi
Þarkýlar söyleyecek gücü bulmuþtu
Kökü bile yaðmura doymuþtu
Sakin ama çok yaðýyordu
Etrafýnda küçük dereler oluþmuþtu
Toprak sulanýyordu
Mis gibi koku salmýþtý
Etrafa
Ah dedi içinden bu yaðmur daha önce
Yaðsaydý
Kardeþleri kurumadan önce
Kendisi nasýl kalmýþtý nasýl dayanmýþtý
En son o doðmuþtu
Belki gençliðin verdiði bir azimdi
Yaðmur onca yaðdý
Taki pembe yaban gülünün artýk yeter
Dedirtircesine ama mutluydu
Kökü dallarý yýkanmýþtý
Bu yaðan yaðmurla
Ömrü uzayacaktý
Taze filizler çýkacak
Uçlarýnda goncalar çýkacak
Onlarýnda hayatý devam edecekti
Kýrlarda yaþayan bu yaban güllerinin
Ayþe Karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.