Mektup

Hani bir hayalimiz vardý seninle,
Hatýrladýnmý?
Bir Sahil kasabasýnda,
Emekliliðin tadýný çýkaracaktýk

Sen balýk tutacaktýn,
Ben þiir yazacaktým.

Söz vermiþtim sana,
Her anýmda senle olacaktým.

Þirin küçük evimizin bahçesinde,
Kendi sebzelerimizi yetiþtirecekdik
Onlarla uðraþacaktýk iþte.

Pencere önündeki sardunyalar,
Bahçedeki kasýmpatý,
Akþam sefasý,
Rengârenk güller.
Ve olmazsa olmaz papatyalar tabiki.
Biliyorsun ben en çok papatyalarý,
Seviyorum.

Akþam üstü,
Gün batýmýný seyredecek dik birlikte.
Güneþ, daðlarýn arasýndan,
Veda ederken bize.
Kýzýllýðý vuracaktý yüzümüze.

Sessizlik huzur ve sen,
Dokunuþunla irkilecektim birden.

Papatyalardan taç yapmýþsýn,
Kendi ellerinle,
Ve usulca konduruyorsun,
Ak düþmüþ saçlarýmýn üzerine.

Ne güzel gülümsüyorsun öyle,
Bakmaya doyamýyorum.
Seyretsem seni öyle
Saatlerce saatlerce.

Sonra sahile iniyoruz birlikte,
Deniz ve Mehtap eþlik ediyor bize,
Eþsiz bir saadetle doluyor kalbim seninle,
Ilýk meltem dokunuyor yüzümüze,
Elele yürüyoruz.

Sonra, seyre dalýyoruz
Denizin üzerinde dans eden,
Ay ýþýðýný.

Ellerin ellerimde,
Baþým göðsünde,
Sen þarkýlar söylüyorsun,
Ben o an hiç bitmesin diye dualar
Ediyorum.

Ömrüm sevdiceðim,
Sana bu mektubu,
O Sahil kasabasýndaki.
Küçük þirin evimizden yazýyorum.

Mektubun eline geçer mi bilmiyorum,
Ben sözümü tuttum, evimizdeyim
Ay ýþýðýnda yürüyorum sahilde.

Deniz Mehtap, yakamozlar.
Peki sen neredesin.
Neden yoksun yanýmda?
Neden hayallerimiz yarým kaldý böyle?

Hangi saçlarý süslüyor þimdi,
papatya dan yaptýðýn taçlar?
Hangi elleri tutuyor ellerin?
Kimi uyutuyor sun göðsünde?
Kime þarkýlar söylüyorsun?
Bilmiyorum.

Ömrüm mektubumu okuduðunda,
Ben hâlâ hayatdaysam,
Bil ki, seni hâlâ çok ama çok seviyorum.

...... Meryem Keskin......
......04.02.2023..........

Sosyal Medyada Paylaşın: