Anlatamam Derdimi Dertsiz İnsana

Anlatamam Derdimi Dertsiz Ýnsana
Anlatamam derdimi dertsiz insana

Derd çekmeyen dert kýymetin bilemez

Derdim bana derman imiþ bilmedim

Hiçbir zaman gül dikensiz olamaz



Gülü yetiþtirir dikenli çalý

Arý her çiçekten yapýyor balý

Kiþi sabýr ile bulur kemali

Sabretmeyen maksudunu bulamaz



Ah çeker aþýklar aðlar zarýnan

Yüce daðlar þöhret bulmuþ karýnan

Çaðlar deli gönül ýrmaklarýnan

Aðlar aðlar göz yaþlarýn silemez



Veysel günler geçti yaþ altmýþ oldu

Döküldü yapraðým güllerim soldu

Gemi yükün aldý gam ilen doldu

Harekete kimse mani olamaz



Bir Hayal Peþinde Dolandým Durdum

Bir hayal peþinde dolandým durdum

Asla terk etmezem sanma unuttum

Sönmez ümidlerden beklerim yardým

Bugün yarýn dedim gönlüm avuttum



Gahi zengin oldum hülya yaþattým

Nerde güzel gördü isem laf attým

Sevda denizinde gönlüm aldattým

Arzularým suya düþtü ne ettüm



Gahi fakir oldum hayli süründüm

Gahi mecnun oldum aba büründüm

Nerde güzel gördü isem yerindim

Ucu çýkmaz bir küçücük yol tuttum



Veysel bu sevdadan vazgeç dediler

Olup bitenleri yaz geç dediler

Sevdiðin kapýdan az geç dediler

Acý sözü sevdiðimden iþittim

Aþýk Veysel
Sosyal Medyada Paylaşın: