Diyorsun ki “tamam þu eþiði de geçeyim sonrasý düzlük.” Düzlük sandýðýn yere geliyorsun, bir bakýyorsun orasý da yokuþmuþ. Hiç bitmiyor....
Hayat seni içinden ceketini alýp çýkamayacaðýn durumlara getirdiðinde çaresizlik ne demekmiþ anlýyorsun. Hani aklýna eseni yapardýn ya hep, güçlüydün cesurdun hani. Elinden bir þey gelmeyince asýl anlýyorsun, çaresizlik zulümmüþ..
Yormak istemiyorum artýk kimseyi,yorgunum zira..! Kelimeleri yan yana getiresim yok kendimi anlatmak için !!!
Biliyorum suçluyum..! Ve razýyým cezama... Çalmadým öldürmedim ama daha kötüsü ne yaptým biliyormusun ? Tuttum insanlarý sevdim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
tbirdal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.