HEP BU HAVALAR BOZDU BİZİ
hep bu havalarda sevmeyi unuttuk
kaybettik biz birbirimizi
bu havalarda kendimizi avuttuk
hep bu havalar bozdu bizi
dolu yaðar, kar yaðar, tipi olur, sis olur
etraf çamur, üstün baþýn pis olur
insan bu havalarda kaybolur
bu havalarda düþlerimizi yitirdik
içten gülüþlerimizi bitirdik
kaybettik sevgimizi
hep bu havalar bozdu bizi
akrabalýk, arkadaþlýk, kardeþlik vardý
otuz kiþi bir odada toplanýrdýk
yerde mindel varken herkez sýðardý
mahalledekileri tanýrdýk
paylaþýrdýk ekmeðimizi
hep bu havalar bozdu bizi
eski topraðýn yerini çamur aldý
geriye tuhaf insanlar kaldý
artýk insanýn devri deðiþti, çaðý deðiþti
artýk akrabalýk baðý deðiþti
deðiþenler utansýn, duysunlar sesimizi
hep bu havalar bozdu bizi
Kürþat AK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.