Cendere

Cendere

Hayýflandýgý oldu zaman zaman
Derine indikçe derisi yüzülürdü
Boðulmaktan korkan yüzücü
Kýyýdan kýyýdan hafif rüzgarlara
Ýçi derindi bulanýrdý kusamazdý
Kusmuktan kusacak yer yoktu
Boþluðuna bir boþluk ararken
Basacak yer kalmamýþtý
Gök kadar boþ
Yer dar

Yüzünü astý
Ellerini acemice ceplerine sokup
Hiç öðrenemediði ýslýðý çalmaya çalýþtý
Üflemeden öteye gitmeyen bir sesle
Bir mezarlýk kenarýndan geçerken
Kendi ölüsüne saçlarý dikeldi
Taþ dedi taþ, her yer taþ, taþ
taþ kesildi

Kuþ olmak isterdi nefeslenince
Dokunulmaz yakalanmaz olurdu
Sonra kuþ tuzaðý geldi aklýna
Hatýrladý çocukluðundan kalma
At kýlýnda zýrmýða gerdiði tuzak
Saçma dedi bu ne saçmalýk
Saçmalýyorum

Özünü sözüne dökemeyiþin sancýsý
Kalbinin baþka bir kafeste sýkýþýklýðý
Daraldýkça daralýyordu dünya
Bir içim su özgürlüðü
Kýrýk kanadýnda
Kýrk yara

Coþkûnî

Sosyal Medyada Paylaşın: