VAKT-Ý NÝHAYET Kahvenin en tenha köþesinde, Yalnýzlýðýnda kaybolmuþ bir adam, Aldý gözlerini çakýlý kaldýðý yerden. Topladý etrafa daðýlan düþüncelerini. Soðumuþ çayýnýn yanýna býraktý, Bir avuç bozukluðu. Yavaþça kalkýp ayaða, Yürüdü, Bir bilinmezden diðerine doðru... ... Nereye gideceðini bilmeden attýðý adýmlar, Hayatý gibiydi, Bir ters bir düz, Bir öyle bir böyle. Bir ayaðý geceydi sanki, Bir ayaðý gündüz. Öylesine izliyorlardý birbirlerini. Baþtan baðýmsýz... ... Bir aðacýn gölgesine sýðýndý. Þehrin dýþýnda. Dayadý sýrtýný güvenle. Önce anýlarýný çýkardý yüreðinden Sonra cebinden sigarasýný. Hangini yaksam diye düþündü bir an. Boþ bir bakýþ atýp yalnýzlýðýna. Sigarasaný yaktý. Derin bir nefes çekip, Dumaný içinde býraktý Sönen umutlarýný Belki ateþler diye. ... Gözleri açýk uykuya daldý. Ne bir fýrt daha çekti sigarasýndan. Ne de bir daha nefes aldý. Orada öylece kalakaldý. Giden gitmiþti usulca..! (Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Savaştepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.