Kürdan Ucu Kadar

Ne kendilerini bilirdim, ne gölgelerini,
Uzaktan izlerler, an gelir biterler tepende,
Dünyanýn en iyi insanlarý, sözde melekleri,
Ben de izlerdim arada o usta avcýlarý,
Okuyorsanýz satýrlarý, yaþamýþsýnýzdýr benzer sancýlarý.
Bilmezdim önceden, bazýlarýnýn boka benzediðini,
Bir adýmlýk mesafe bile kokuturmuþ hayatýný.
Kalamýyorsa insan, olacaksa insan, taþ olmalý taþ,
Rüzgâr estiðinde götürmemeli senden bir tek parça,
Yaðmur yaðdýkça parlamalý,
Güneþ açtýkça yakmalý.
Günün birinde, "Nasýl bilirdiniz?" diye sorduklarýnda,
"Delinin tekiydi," desinler, "kimi zaman sýcacýk, kimi zaman kaya gibi sert."
Ýnsana yakýþýr sevmek, sevmekse adam gibi sevmek,
Gidiyorsanýz, ardýnýzdan küfür ettirmeyin sakýn,
Susuyorsanýz, sizinle susanlara akýn.
Kuyruðuna bastýklarýnýz kýrýlacakmýþ, kýrýlsýn nasipleri böyleymiþ,
Egolarýný beslemedikleriniz düþman kesilecekmiþ, kesilsin,
Önemli deðilmiþ.
Ýnsan olanda kuyruk olmaz, buna takýlma,
Devam et yaþamaya, doðruluðunla, asla sapma.
Vasiyetimdir sonuna gelince ömrümün,
Doðum vaktim geldiðinde,
En sevdiðim satýra gömün beni, gönlümdeki derin.
Ýnsan birbirini uzaktan izlemeye devam ederken,
Herkes kanar hiç ummadýðý yerden derken,
Kürdan ucu kadar da olsa,
Deðmez derler yangýný uzaktan izleyenler,
Deðer dostum, deðer,
Hak edene hak edilen deðer.

Sosyal Medyada Paylaşın: