Kürdan Ucu Kadar

Ne kendilerini bilirdim, ne gölgelerini,
Uzaktan izlerler, an gelir bit gibi türerler tepende,
Dünyanýn en iyi insanlarý sözde, sözde melekleri,
Ben de izlerdim arada o usta kelekleri,
Okuyorsan satýrlarý, yaþamýþsýndýr benzer sancýlarý.
Bilmezdim önceden, bazýlarýnýn boka benzediðini,
Bin adýmlýk mesafe bile kokuturmuþ hayatlarý.
Kalýyorsa insan, olacaksa insan, taþ olmalý taþ,
Rüzgâr estiðinde götürmemeli senden bir tek parça,
Parlamalý yaðmur yaðdýkça ,
Yakmalý güneþ açtýkça.
Günün birinde, "Nasýl bilirdiniz?" diye sorduklarýnda,
"Delinin tekiydi," desinler, "kimi zaman sýcacýk, kimi zaman kaya gibi sert."
Ýnsana yakýþýr sevmek, sevmekse insana yakýþýr þekilde sevmek,
Gidiyorsan, ardýndan küfür ettirme sakýn,
Susuyorsan, sesinle susana aklýn aksýn.
Kuyruðuna bastýðýnda kýrýlacakmýþ, kýrýlsýn nasipleri böyleymiþ,
Egolarýný beslemediðinde düþman kesilecekmiþ, kesilsin,
Önemli deðilmiþ.
Ýnsan olanda kuyruk olmaz, buna takýlma,
Devam et yaþamaya, doðruluðunla, asla sapma.
Vasiyetimdir sonuna gelince ömrümün,
Doðum vaktim geldiðinde,
En sevdiðim satýra göm beni, gönlümdeki derin.
Ýnsan birbirini uzaktan izlemeye devam ederken,
Herkes kanar hiç ummadýðý yerden derken,
Kürdan ucu kadar da olsa,
Deðmez derler yangýný uzaktan izleyenler,
Deðer dostum, deðer,
Hak edene hak edilen deðer.

Sosyal Medyada Paylaşın: