Kalbim kadar temiz Boþ bi sayfanýn yüzünde Sýrrýmdan çözülmedeyim
Seni bir kez bile Dert edinemediðim nefeslikte Yine divane gezinecek kalemim
Bilirim bu kez de Canýndan can katan Can akmayacak canýma Çünkü Bana ait bu diyebileceðim Hiç senim yoktu benim
Ýçimde saltanat kuran tek þeyimdi Bu sen fukarasý sizsiz’liðim
Oda Açým sevgine diye Aðýt koparmýyordu damarýnda þiirin Aþk kokan soluma dikilip Uykusuzum diye uyumuyordu Ama Gözlerimi sadesizsizce ç’aðlatýp Uyutmamayý biliyordu Parmaklarýnla Saçlarýmý tara bir kez demedi ki Yetineyim Yetebileyim kendi huysuz hecelerime
Anca dolaþýk þiirleri çözmeye y’aradý Ahhh Yar arayan sicim parmaklarým Saçlarýndan öyle uzak bir þiir divanesiydi ki Kendi kendine kilitlendi hep Kütür kütür çatýrdayarak þiir eklemlerinde
Ellerim Ah kýrk y’amalý ellerimse Ýçimde beni köz gibi eritirken Sensizliðimin baþýný okþamaya ermedi iþte Titredim oda titredi Yandým oda kül oldu
Çünkü Benim diyebildiðim hiç senim yoktu senim Ýçinden bir beni zikreden sen Geçiremiyordu harflerim
Lakin Bunca hiçliðine raðmen Karanlýða tutuþan sayfalarýmda Sönmedi feneri ellerinin
Kalbimi yanýma dertdaþ alýp Oturduðum þu masada Üç asýrý sensiz tükettim Her yudumumun nefes salýþýndan Dört mevsimi yaþadý bardaktaki çayým
Kaynarken içim Yandý bardaðým Yaza yazýldým Daldý gözlerim Ilýdý birden Sonbahara düþtüm Yokluðun esti pencereden Üþüdüm Sýzlayan parmak uçlarýmdan Çiy damladý içine Buz tuttu çayýmdaki ay yüzün
Üç asýr yaþlandým Tam üç asýr Sen yine damlamadýn ç’ayýma Dört mevsim aktý gitti deminden Sen demine çaysadým
Artýk Piç bir umudu Taþýmayan mevsimlere Çok geciktim Sonun olmaya ise hep yetim’sizdim
Kalbim kadar boþ Ve temiz sayfa burasý Ýçinden b’iz geçiremeden Çayda tükendi dört mevsimim Çay da tükendi Bende tükendim Ve hala
Mevsim’sizim Ç’aysýz Þekersizim
_bey’hude
youtu.be/9LPnfG66aLY?si=LlwurgMpw04pZHxq
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beyhudenin Kalemi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.