Yalın Ayaklı Hatıraların Günlüğü
Çocukluðumun en saf hatýrasýydý,
Koyunlarýmýn melemesiyle uyanmak,
Her sabah, doðanýn kucaðýnda,
Beni bekleyen o sýcak anlar,
Ve ben, onlarýn sýcaklýðýnda kaybolurdum;
Toprakta yürüdüm, çýplak ayaklarýmla,
Koyunlarýmýn izini takip ettim,
Doðanýn sesleri arasýnda,
Onlarýn her adýmý, bana hayatý fýsýldadý,
Ve ben, bu uyumu derinden hissettim;
Soðuk gecelerde, yýldýzlarýn altýnda,
Koyunlarýmýn sýcaklýðýna sýðýndým,
Yorgunluk nedir bilmeden,
Her gün yeniden doðduk birlikte,
Ve bu sevgi, beni her zorluðu aþmaya itti;
Koyunlarýmýn sessizliði,
Bana yalnýzlýðýn huzurunu öðretti,
Kalabalýklarýn gürültüsünden uzakta,
Onlarýn yanýnda, kendimi buldum,
Ve bu sakinlik, ruhumu dinlendirdi,
Çocukluðumun izleri,
Koyunlarýmýn her adýmýnda saklýydý,
O günlerin saflýðýna duyduðum özlem,
Þimdi içimde bir kor gibi yanar,
Ve ben, bu anýlarý yaþamýmýn bir parçasý yaptým;
Mevsimler deðiþir, doða yenilenir,
Ama koyunlarýmýn ritmi hep ayný,
Onlar, doðanýn döngüsünü temsil eder,
Her adýmda, hayatýn sürekli yenileniþi,
Ve ben, bu döngünün bir parçasý oldum;
Koyunlarýmýn sadakati,
Bana gerçek yoldaþlýðýn anlamýný öðretti,
Onlar, her an yanýmdaydý,
Ne zorluk, ne de acý onlarý yýldýrmadý,
Ve bu baðlýlýk, bana güç verdi;
Zaman akar, yýllar geçer,
Ama koyunlarýmýn yanýmda oluþu,
Bana hayatýn gerçek deðerini hatýrlatýr,
Her gün, onlarýn yanýnda geçen anlar,
Bir ömre bedel, unutulmaz hatýralar;
Koyunlarýmýn basit yaþamý,
Bana hayatýn gerçeklerini öðretti,
Ne þatafat, ne de lüks,
Sadece doðanýn içinde sade bir varoluþ,
Ve bu gerçeklik, beni olgunlaþtýrdý;
Koyunlarýmýn her adýmýnda,
Geleceðe dair bir umut saklýydý,
Onlarýn yanýnda, yarýnlara güvenle baktým,
Her yeni gün, yeni bir baþlangýç,
Ve bu umut, bana yaþamý sevdirir;
Bahadýr Hataylý/09.08.2024/05.58/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.