Bakma öyle aldanýþla saða sola, ileri
Bir menzil verildi bize, dönülmez de geri
Belki takýldýk anýlarýnda geçmiþin masalýna
Býrak onlarý dursunlar, yüreðe su serpiyor
Unutma ha, verilen mühlet giderek azalýyor
Tut ki elimden gidelim, son durak ölüm
Bir elimizde gül var ya, sönmez yürekte közüm.
Kimler var göreceksin yollarý hep açarlar
Kimileri de kinlerinde boðulur, taþa tutarlar
Anla ki þunu, cevri de bitmez bu yükün sýrtta
Ýrade ve imanla tutun özüne her bir fasýlda
Bilirsin ki tabiatýndadýr eskiyip yitip gitmek
Eþya da olsa can da olsa iþte buydu gerçek.
Öyle alma yavaþtan, anbean yaklaþýyor ölüm
Nerede kaldý diyoruz ya sýklýkla o dünüm
Gidenden yok fayda, gelecekse tam bir muamma
Kalk ayaða düþelim yola, henüz alýrken nefes
Bir ve beraberce aþalým zoru görsün herkes
Eksik yaným, hayat ortaðýmsýn ki iki gözüm.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.