Mezarlar gördüm baþlarýnda heybetli taþlar Ýçinde insanlar gördüm gururlu ve kibirli Topraðý duydum, ben temizleyenim diyordu Zaten günü geldiðinde herþey kupkuru topraða dönmeyecek mi?
Fiyakalý elbisen nerede, üzerinde kuru bir çul O üstten bakan gözlerine, lisanýna ne oldu Bir avuç toprak dolmadýmý, dudaklarýn arasýna Sen kendisine haber gelmeyenlerdenmiydin.
Kefen bezi üç parça ama nasip olurmu sana Gel aç avuçlarýný, duanýn kýblesi arþ-ý alâya Affýn sahibi, tövbenin rabbi, kabul eder seni Yerin belki cennet, umulurki daha ileri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÛTAYİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.