Gün ýþýðýný yazdýðým vakit korkutucu sevdalar gelir aklýma solgun gök yüzünü yazdýðýmda Ýnsan ömrünü bir boþluk kaplar rengi solar yaþamanýn
Bir damla umut býrakýr melekler evlerin kapýsýna Bir tutam merhamet tütsüleyip uzatýr ruhuna Aklýma insanlýðým düþer bunca yangýndan sonra Diri bir yalnýzlýk kuþatýr da yüzüm yýkanýr Deðme felek... bahtým yakýnýr benden. yýldýzlar yanar söner üstüme titrer seherlerde çocuk çýðlýðýnda saðýr olduðumuz anlar çoðalýr uyanacak ruhum belki yok olan insanlýðýmýzla beraber
Zulmün yaðdýðý yerde yaþamak insanlýðýn uykusuna inat bir direniþtir elbet Boðazýmda düðümlenen acýlardan bir zincir Uzar durur paslý kalpler üstüne
Ýlhan Gayýran
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhan gayıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.