Tarifsiz bir burukluk, yaþanýrken yurdumda Aðýtlarýn yaðmuru, göl olmuþken ardýmda Acý ve gözyaþýyla, Kýrýkhan’a vardým da, Sanki bir mezarlýða, gelmiþiz arkadaþlar!
Bu depremin açtýðý, yaralar zor sarýlýr Yaralý kalplerimiz, haksýzlýða darýlýr Umut edelim bari, vadedilen verilir Sabýr taþý olmayý, bilmiþiz arkadaþlar!
Düþenleri kaldýrmak, çok uzun yýllar alýr Yüreklerde yaralar, küllense de hep kalýr Eskileri bilenler, düþünür mahzûn olur Hayalî Antakya’da, kalmýþýz arkadaþlar!
Yeryüzünde azgýnlar, unutmuþ yeraltýný Silip süpürenler var, yiyerek her haltýný Fukaraya ekmek yok, paralý yer altýn’ý Garibanýn hakkýný, çalmýþýz arkadaþlar!
Murat Kahraman Murâdî 30.07.2024/Ýst. Not: Bu eser, Saygýdeðer Pîrimiz Bekir Cýla Üstadýmýzýn ZELZELE adlý eserine nazire olarak tarafýmdan yazýlmýþtýr.
Bütün deprem þehitlerimize Rabbim gani gani rahmet eylesin. Böyle acýlarý Allah kimseye göstermesin. Cümlemize iman selâmetiyle sýhhat ve afiyetler ihsan eylesin Mevlâm, devletimize milletimize zeval vermesin.. insanlýktan nasipsizlere fýrsat vermesin Allah!🤲🤲🤲🤲
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kahraman Murâdî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.