Hüzün

Hüzün
Bir ceylanýn bakýþlarýnda gizli
Ürkek, titrek saf ama hep berrak
Bir dað baþýnda, bir ýrmak kenarýnda
Gel gitler arasýnda aþýnmýþ rüzgarla.


Bir adam dokunmalý ruhuma
Ceylan gözlerime kurban olmalý
Ölü bedenimi dirilterek benimle var olmalý
Bir kuþ konmalý dallarýma bir alaca kuþ
Þakýyarak sözsüz þiir gibi anlamlandýrmalý.


Siz; cama vuran gölgeler çiçeklenmelisiniz
Gecenin aþkýna yýldýzlarý avuçlayarak
Sonra susmalýsýnýz çünkü aþk
Kelebeklerin kanadýnda sessizce gelir.


Hiç bir ev ýþýðýný yakmýyor artýk
Hareketsiz tabiat, ulu orman kainat
Ayýn gölgesi, mezarýnda yatan adam
Vadisini yitirmiþ zambak
Çýplak dallarda serçeler üþüyor
Ürkek bir ceylan var içimde, kendinden geçiyor.



Sosyal Medyada Paylaşın: