LESKÜY NARUT
Ayrılalım yâr ayrılalım...
LESKÜY NARUT

Ayrılalım yâr ayrılalım...


Ayrılalım yâr ayrılalım...

_____Bilmem farkındamısın
Eyyyy sol yanımın sönmeye yüz tutmuş yangını
Ne dünyanın tadı  kaldı  "ne aşkımızın kaldı tadı "
O gözlerin bile
Bakmıyor artık eskisi  gibi " yitirmiş  bendeki manasını "
Artık "ıraklık mı ?
Yoksa senin  boşvermişliğin mi?
Yada  kalbinin iş güzarlığımı?
Yoksa,  bizdeki  yaşlılıktan mı bilmemde orasını
Bir saatin bir saatini  tutmuyor...
Eskisi  gibi  gülerken  görmüyorum dudaklarını
Savrulmuyor artık saçların ,kıskandırmiyor mevsimleri
Kokun, esir almıyor aklımı eskisi gibi
Bakışların  üzüm alacası
Gülüşlerin akşam karası
Asabilik sarmış  gözlerini  kaşlarını
Ahhh  gönlümün  ilk  sevdiği ,ömrümün tek kadını
Hangi uzaklara gönderdin sevdamı
Dağıtmışsın saçını başını ,yok saymışsın  yaşanmışlıkları
Yıldırımlar düşmüş gözlerine
Oraya  buraya  savurup duruyorsun karanlıklarımı
Sanki ,dünya eriyip gidiyor bakışlarında
Vurmuşsun  ay ışığını
Sebepten saymışsın  ayrılığımızın yanıklarını
Uzaklaştırmışsın  kendinden o güzelim  hatıraları
Toz bulutu  sarmış  dört  bir yanını
Ellerinde zambaklar solmuş
Hatırlamıyorsun tek güzel  bir anı
Her bir  sözün karanlık,her bir  cümlen telâşlı
(ayrılalım yâr ayrılalım )
Kalbim taşıyamıyor artık bu  zavallılığı
Taşıyamıyor artık  omuzlarım bu sevdayı
Sen tuzla  buz et  bu  aşkı
Ömrüm yeterse,ben toplarım  artık bu  canın kırıklarını
İkimizin günahına ortak etme sevgiyi
Çünkü toprak ağır,ölüm ağır
Veremeyiz sonra  bu  sevdanın hesabını
Ödeyemeyiz  sonra bu  aşkın vebalini
__
LESKÜY NARUT





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.