BEKLİYORUM SENİ

BEKLÝYORUM SENÝ
bir ilkbahar esintisine benzeyen gözlerin
ýslak þiirler yaðdýrýr gönlümün yangýnýna
irkilirim, bozulur bu rüya
gecenin perçemi düþtüðünde üzerime

senki uzaklardan bana
düþsel sevdalar gönderen
ruhumun sana ait yerinde
utangaç duygular yeþerten
bir çocuk edasýyla sevindiren


gitmesen artýk diyorum
kalsan bu aþkýn baðlarýnda
mesafeleri makaslayýp rüzgara savursan
iþte geldim artýk hep buradayým desen
sevinse senden yoksun þu yüreðim pýnarlara dönse sevinçlerim
dökülüp taþsa gözlerimden

bir nükteyle kýrpýþtýrsan gözlerini
gülüþün daðýlsa etrafa
toplasam gül misali avuçlarýmla
iþte bu bizim evimiz desem sana
sevda baðlarýyla kurduðum
gece gündüz hayalinle avunduðum

hadi ses ver artýk
geliyorum de zor sevgili
belki bir gün
senin de yüreðin aþka çözülüp
bir çaðlayan’a atlar
aramak istersin beni

bilki ben deniz gözlerinin kýyýsýnda

bekliyorum seni

HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: