HÜZÜN DÜŞTÜ YÜREĞİME

Gözlerinde ben bir hayli zaman
Gözlerinin hücresinde prangalý mahkumum
Umurumda deðil gittiðinden bu zaman
Aydýnlýk sabahlarý yaþamak haram gibi
Yalnýzlýklardý koþtuðum, bir ömre bedel sanki
Þimdi neye yarar tattýðým yalnýzlýklar
Mevsimlerim kýþ, belkide sonbahar akþamý

Yaralý þu kalbimde senin hüznün yaþarken
Ýçimde uzaklýðýnýn hýçkýrýklarý varken
O aðlamaklý, o uzun yolculuk sararken
Çýð gibi üzerime geldi tüm yaþanan acýlar
Mevsimleri unuttum, soldum sonbahar akþamý

Býrakýn diyorum artýk , býrakýn acý vedanýn
Hasretiyle kýrýlýp büküldüðüm sevdanýn
O hiç eriþemediðim ben, hiç gelmeyen ferdanýn
Senin solan yüzün hayli bir zamanýn
Benim hicraný ile dolduðum o sonbahar akþamý

Yeniden vuslat bulsa, þu acýyan kalbimi
Yaþadýðým hatýrlar, yaþadýðým senle sevgimi
Konuþmam bir daha ; ne ayrýlýk hüzünü
Islak gecelerin korkusunda büyüyen yüzünü
Bir özlemin aleviyle seyrettim her sonbahar akþamý

Aðlama artýk bitir yaþlarý ömrümüzden
Bir efsane olacak ; dönüþün sevgimizken
Dilime dolanýyor o en güzel þarkýlar
Dört yandan duman duman yüreðimi bürüyor
Düþler içinde seninle bu sonbahar akþamý


Günay Koçak

7. 08.2024


Sosyal Medyada Paylaşın: