İnsanlar gördüm

Ýnsanlar gördüm.
AKDENÝZ gibi güneþ gibi.
Sevgisi vurmuþtu yüzüne, gülüþüne.
Geçiyordu acýlarý .
Deðdiðinde, göz ucuylada olsa,bakýþlarý.

Ýnsanlar gördüm.
Her sabah ekmek peþinde.
Ne gülmekten eser,ne güç var dizlerinde.
Ama,yine ümit vardý yüzlerinde.

Ýnsanlar gördüm.
Ne de duyarsýz ve hissiz.
Robot sandým ilk önce.
Dokunduðumda anladým insan olmadýðýný.
Buz olduðunu, soðuyunca.

Ýnsanlar gördüm.
Silahlý.
Vicdan yok bir nebze.
Öldürmeye proðramlý.
Ve yok etmeye duyguyu insafý.

Ýnsanlar gördüm.
Sanki oyuncaklarý alýnmýþ elinden.
Olmayýnca mallarý,paralarý.
Aklýný bile yitirmiþ,deli olmuþ bazýlarý.

Ýnsanlar gördüm.
Kanla beslenen yamyamlar.
Doymak bilmeyen ihtiraslarý.
Ve neden geldiðini bilmeyen,
Bu dünyanýn zavallýlarý.

Ýnsanlar gördüm yakan bir gün sýcaðýnda aç.
Bir lokmaya muhtaç.
Hazinelerin üzerinde oturan,
ama ellerine verilmeyen haklarý.

Ýnsanlar gördüm.
Birleþmiþ elleri.
Karþý gelmiþ sevgiyle,alçaklýðýn tümüne.
Bir kuruþa. bile olmamýþ tenezzülleri.
Tok gözleri,gönülleri.

Ýnsanlar gördüm.
Din alýp din satan ahlakýn madurlarý.
Ah ne olurdu sanki, birazcýk kalsaydý,
utanama duygularý.

Ýnsanlar gördüm.
Gönlü bir ve sevdalý yürekleri.
’Aþk’ tan nasip almýþ.
Ölümde olsa ucunda,hiç ayrýlmamýþ.
Yanmýþ ateþlerde gece gündüz.
Bir adýný bile yazamamýþ.

Anýldýðýnda titremiþ, kainata açýlmýþ kanatlarý.
Aldýrmamýþ hiç bir zora.
Tutmuþ elinden melekler.
Aþmýþ O yüce güç ile,
Geçilmez sanýlan ne engelleri,
Ne taþlý yollarý.

Ýnsanlar gördüm ibret almayý bilen.
Ölümde olsa ucunda.hep doðruyu söyleyen.
Yaradanýn hak diyen,sevdalýlarý.
Temiz güzel kullarý.

Ýnsanlar gördüm .
Ana olduðundan habersiz.
Varlýðýný yaþamýný borçlu.
Ve öldüren.!
Her an muhtaç olduðundan habersiz kadýnlarý.

Ýnsanlar gördüm.
Ne insanlar ben bu alemde.
Yazmak istemiyor bak.
Ýsyan etti kalemde.

ÝNSAN DÝYORUM ÝNSAN.!!!
Bazen düþünemeyen.
Ama,
Asýl anlamý,
UNUTAN.!
Ne güzel olacak her þey.
ÖZÜNLE AH BÝR OLSAN!
T C Nigar Güler.

Sosyal Medyada Paylaşın: