Zamanın Kölesi / Zırhım İncedir Gelincik Yaprağından

Zýrhýný da inceltir yapraklarýný kopardýðýn papatya,
Harp meydanýnda yiðitlik diye savaþýp,
Aþkýn inziva kabuðunda ölmek,
Hangisi daha aðýr onbaþým,
10 tonluk gülle mi,
kirpiðinden düþen yaþýn bir günde mi?
Söküp yýldýzlarý, surlarýna burç,
Bin can sayýp, her nefesim sana borç,
Kumlara boðulmuþ Mecnun, doysa yaðmura hýnça hýnç,
Soyulup dökülsem de üryan dünyada,
yalnýz sensizlikte utanç ve sayýsýz bilinmezlikten usanç...

Gidenler ardýndan kýrk gece býrakýr,
Dallanýr damarlarýnda huzursuzluk vedalardan miras,
Yalnýz seni anmakta huzura biraz imtiyaz,
Bir terazi ruhun gramýný ölçecek denkte hassas,
Kývýlcýmlarla aramaktan izin, tozun emanet,
Deme ne eksiðim var, ne de fazlam,
Herkes tükenmiþlik diye hayýflanýrken,
Elde avuçta hangisi bizim,
Hangi aldýðýmýz nefesi son kez tüketebileceðiz,
Hepimiz kölesiyiz zamanýn,
Kýrbaçlarýndan kalma yüzümdeki derin kýrýþýklar,
Ve içimdeki delik deþik karýþýklýklar...m
Sosyal Medyada Paylaşın: