Dilerim ki Kimse düþmesin yataða. Diyelim ki düþtük elden ayaktan, Bir daha kalkmak da Mümkün görünmüyor yataktan. Ýpim boynumdaymýþ gibi bakýyor, eþ- dost Yüzüme acýyarak... Ölmeden ölmek, Asýl ölüm bu iþte Her gün azar azar, azap içinde...
Dilerim ki kimse düþmesin yataða, Gelecekse aniden gelsin ölüm, Gözlerden ýrak, herkes uyurken... Baþucumda kuþlar gibi Döne döne çýrpýnsýn istemem sevdiklerim, Gögsünü kanatarak...
Korkunç olan ölüm deðil, Ölmeden ölmek, her gün, azar azar... Yýllarca sürecek iþkence...
Dilerim ki Kimse düþmesin elden avuçtan, Gözüne bakmasýn kimse kimsenin Evlad-ý ayal de olsa Þu belalý yüzyýlda...
Hasan Özbek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özbek06 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.