Dökülürüm Kirpiklerinden

Sanki;
Bozguna uðramayacakmýþ gibi davranýrýz.
Ýteriz elimizin tersiyle olumsuz ne varsa,
Utanýr dilimizden dökülen kelimeler
Dudaðýnýn kývrýmlarýnda kanasýya...

O ki;
"Kalbime bir teselliydi" demekten kaçýnýrýz
Kurtulmak isteriz
söküp aldýðý ruhumuzu
bölen ,derin arzudan.
Gözlerimizi ýslatan yaðmurlara karýþarak.
Korkudan, yalnýzlýktan
ve aðlamaktan...

Aslýnda her þey, ‘O’n-suzluða uzak,
acýlara yakýndýr.
Ýçimizdeki o derin boþlukta,
Istýraplar büyür, sevinçler küçülür.

Duy gölgemin ayak seslerini.
Ruhunda hisset
Hisset beni, en tenha yerinde.
Ýstersen kapat gözlerini,
Dökülürüm kirpiklerinden.

Remziye ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: