GÖĞE SIĞMAYAN İYİLİKLER
Ne zaman içimde biri ölse
Gönlümden tonlarca acý kopuyor diyorsun ya
O zaman öleni yaþatmaktan vazgeç!
Ne toprak ne de güneþ artýk sana hüzünle bakmasýn!
Yani demem o ki, yaþarken ölmeyi benimseme
Olduðun yerde her þeyi yarým hatta çeyrek býrakarak çek git!
Kýrýlmadan, incinmeden rüzgârýna yön ver
Geleceðin beyaz perdelerini açarak kýr paslý zincirleri
Göm topraða ruhu ezen türküleri
Yaþamýn içindeki doðruyu yanlýþý irdeleyerek
Elbet bir gün kavuþurum mavili zamanlara diyerek
Yaptýðýn iyiliklerin sana misliyle geri döneceðini sakýn unutma!
Eþi benzeri olmayan duygular taþýyarak
Alçak gönüllerin sevdasýna konarak
Umman bir denizin içinden çýkagelir göðe sýðmayan iyilikler.
Bedenin dirhem dirdem harap olmuþsa bile diriltiverir
Gecende ýþýk, yüzünde güller açtýrýverir
Ýþte bundandýr hayata yeniden baþlamanýn gerekliliði...
Hayata küsmeden üretken insanlarý varsayarak
Geçmiþin izinden zerre kadar aðýtlý eser býrakmadan
Hayata yeniden baþlasýn yüreðin
Hadi kalk ayaða, ne duruyorsun!
Mehmet ÖKSÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.