Alt dudaðýnýn sað kenarýnda, Ufacýk bir sevgi kýrýntýsý kalmýþ. Senin için ufacýk belki, Ama doyurur, benim sevilmeye aç kalbimi. Zekatýn yerine geçer inanki. Öperken yanaklarýndan, Yanak, dudak karýþýk, alýversem, Ve sonra gönlüme hapsolmuþ Sevda sözcüklerini salýversem, Desem ki “yer kalmadý gönlümde, Bundan sonra sende kalýversem.” Ben seni sevsem, sevsem, sevsem. Sen kendini sevdirsen, sevdirsen, sevdirsen, N’olurki…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa KUNDURACI ferser6 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.