Asil Yalnızlığım Gerçeğim
Çocukluðum, peþinde koþtukça benden uzaklaþtý,
Bir ormanda yolunu kaybeden insan misali gitti,
Özümden koptukça yalnýzlýða kement atar gibi,
Yalnýzlýðým asil duruþumu haykýrýrken anlamadým ki,
Asil yalnýzlýðý tercih ettim kalabalýklarýn çokluðuna inat,
Kendime yaklaþmanýn huzuru duruþumun gücü oldu,
Bu alemin uslanmaz çocuðu, asi ve büyümeyen kalbiyle,
Bir insanlýk abidesi dikmeden göçmeyecek bir derdin peþinde;
Hayatýn her noktasýnda, anlamlý dualar ederim Rabbime,
Sonsuz þükrümle, ona olan baðlýlýðým yükselir yalnýzlýk ininde,
Bu dünya sahnesinde anlamlý, his dolu bir yaþam kurarak,
Duygularýmýn derinliðiyle her satýrda yeni bir dünya çatarým;
Duruþum, asil ve güçlü, hayatýn sýð sularýnda, buldum kendimi,
Gözyaþlarýyla ýslanmýþ, bazen soðuyup kalkmak istemeyen,
Ama daima dirilmeye hazýr hayatýn tüm yönleriyle dolup taþan,
Bir ben var yalnýzlýða çekilmiþ her gün ömrüne ömür katan;
Aklýmda hatýralar, kalbimde yaþanmamýþ anlar,
Geçmiþle geleceðin arasýnda, bir asi çocuk,
Bu dünyanýn ortasýna dikmek istediðim sütun gibi,
Ýnsanlýk abidesini, hayatýn anlamýna adadým,
Bu yaþam benim, her aný çok deðerli kadri kýymet bilir,
Her duygu, her his, kalbimde yankýlanýr karþýlýk bulur,
Dünyanýn karmaþasýnda, bir aný bu kadar mý içten olur,
Ve Rabbime olan minnettarlýðým hayatýma can olur;
Bu asi çocuðun dünyasý, zengin ve derin,
Her mýsrada yeni bir anlam, her dizede bir hikaye,
Kendimi ifade etmek için yeni kelimeler bulurum,
Ve bu dünyadan göçerken, ardýmdan bir iz býrakýrým
Kelimeler duygularýmýn korkusuz yansýmasý,
Her mýsra, taþýr hayatýmýn bir anýsýný hatýrasýný,
Asil yalnýzlýðýmda bulduðum huzurdan artan hazzý,
Dünyadan göçerken yanýmdadýr kimse bulamaz aslýný;
Kalbimdeki asi çocuk, bu dünyanýn gerçek yüzü,
Her nefeste, her adýmda, arar yaþamýn anlamýný,
Bu hayatta býraktýðým iz, bir insanlýk abidesi,
Bu dünyanýn ortasýna var mý dikecek biri bu anýtý;
Kalemimle döktüðüm her mýsra,
Bu asi çocuðun yalnýzlýða olan aþký,
Her kelime, her cümle, birer umut ýþýðý,
Allah’a olan minnettarlýðýmýn yansýmasý;
Bu þiir, hayatýmýn anlamý, duygularýmýn ifadesi,
Her satýrý, her dizesi içimden gelen feryadýn sesi,
Dünyadan göçerken kimseye anlatamazsam bu mesajý
Bir iz, bir anlam ve bir insanlýk abidesini kim ne yapsýn ki;
Asil yalnýzlýðýmda bulduðum huzuru,
Kalbimde taþýdýðým sevgi sel olup taþarsa,
Bu dünyanýn karmaþasýna bir aný olsun diye,
Ýnsanlýk dersi vermeden gitmek istemiyorum buradan;
Bahadýr Hataylý/05.08.2024/07.39/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.