Dalmýþtým derinliðe, Güzelliðine kapýlmýþtým, Beni hayallere alýp götüren. Tiryakisiydim sýcaklýðýnýn, Bir yaz akþamý kapalý pencereler ardýnda. Lambalar sönüktü, zifiri gözlerimi köreltiyordu, Karanlýktý odam, Beynimde vakalar yaþanýyordu, Kimi öldürülüyor, kimi yaþatýlýyordu. Bir seni seçemedim, Ölüm ile yaþam arasýnda ince bir çizgideydin sanki. Varlýðýný yokluðuna katarken, Yokluðundan kurtulamýyordum.
Oysa sadece seni hayal etmek istiyordum, Zira vuslatý namümkün kýlmýþlardý bize. Bir yanýmda sen, senin yanýnda ben, Ýkimizi sereserpe çevreleyen sessizlik. Ben sadece sana dokunmak istiyordum, Tenin tenime deðdiðinde , Bir mucizeye þahitlik etmek istiyordum. Hele gözlerin, yüreðimi ýþýldatan Cennet semalarýndan düþlerime düþmüþ gibi. Düþünmeden alýkoyamýyorum kendimi, Varlýðýný sayýklamak yerine yaþamak istiyorum seni.
Biraz çaresizim, biraz kadersiz, Birazda yoksun gibi. Anýlarýmý anlatýyorum kendi kendime, Deli diyor bana duvarlar, Ve ne anlattýðý belli olmayan tv haberleri, Ben sadece senden haber almak istiyorum. Nerdesin, iyi misin, Yoksa yanýnda bir yabancý ile misin? Ahh! Düþüncesi bile kahrediyor beni, Kalbimden hançerlenmiþe dönüþüyorum bunu düþününce.
Nerede isen bir ses ver, Rüzgara býrak nefesini, Binlerce mil öteden alýrým bilirsin. Akýntýya býrak hislerini, Hani boðulacak olursam tutunurum. Öyle çaresizim iþte, öyle kimsesiz Biraz daðýlmýþ, biraz da talihsiz. Ahh! Bir geliversen yanýbaþýma, Tutsan ellerimden, dokunsan yüreðime, Geldim, burdayým seninleyim desen. Uyandýrsan beni bu kötü rüyadan, Ýþte o zaman güzel gözlüm, Seninle cennet semalarýnda uçarken, Yeryüzünde inciden kolyelerimizi izleyeceðiz. Yeter ki gel, Ve beni bu karanlýk rüyamdan kurtar. Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Arif BERFE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.