esen yelden serinse bulutlar yere inse kollarýmý atsam içine bütün yangýným dinse
güneþ altýnda yansam sýcaklýðýyla kavrulsam soðuk bir göze bulsam doya doya içip kansam
dere sularý aksa yanýmdan ayaklarýmý koysam içine çaðýltýsýný hiç duymasam o kadar dalsam ki sesine
bir taþa versem belimi baþýma götürsem elimi unutsam tüm dertlerimi rüyada sansam kendimi
turnalar geçse önümden onlarý seyretsem bir ara canlansa bütün anýlar karþýmda güzelse manzara
karýncalar çýksa elime birisi durmadan diþlese bir örümcek az ilerde kendi aðýný iþlese
aðzýma bir ot çöpü alsam diþlerimi karýþtýrsam iki tane böcek bulsam hakem olsam yarýþtýrsam
gözüme bir sinek kaçsa uzun süre oyalansam etrafýmda güller açsa bende yeþile boyansam
ellerimle toplasam rengarenk çiçekleri hiç býkmadan koklasam yanaðýmdaki gülleri
kuþlar gözümün önünde zig zak çizse hiç durmadan bende uçsam gökyüzünde hayallere baþvurmadan
býraksam kýrlara kendimi kuru otlar sýrtýmý delse ecel yanýma geldi mi bugün gidip yarýn gelse
farkýnda olmadan hani gelincik toplasa ellerim kýyamet mi kopar yani burada geçse senelerim
vakit dönse olsa akþam gülleri son kez okþasam burda ise böyle yaþam gitgide burda uzaklaþsam
kalksam yattýðým yerden çiçekler elime deðse üzülseler gitmem güller boynunu eðse yalvarsalar dönmeme ben de üzülsem gitmeme bir sebep yok gitmememe
gözüm güneþe takýlsa henüz batmakta olan sonra caným sýkýlsa çekip gitsem buradan ✒ Emrah Ýslam Kurt 22 Mayýs 1998 Cuma (17:15) Þ.K.Hisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
emrahkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.