YÂRE YEMEK YAPAM DEDİM; PİŞMEDİ
YÂRE YEMEK YAPAM DEDÝM
Gel de þaþma þu feleðin iþine!
Yâre yemek yapam dedim piþmedi,
Türküsünü tutturmuþum peþine;
Yâre yemek yapam dedim piþmedi,
Kalem elden, türkü dilden düþmedi…
*
Haktýr deyip meyil ettim yoluna
Yoldaþ olup giriverdim koluna,
Caným diye yaslanýrken dalýna;
Yâre yemek yapam dedim piþmedi,
Kalem elden, türkü dilden düþmedi…
*
Yâr olanlar yarda tutar elini,
Düþme diye sarýverir belini,
Sebep-sonuç sual eder halýný;
Yâre yemek yapam dedim piþmedi,
Kalem elden, türkü dilden düþmedi…
*
Beceriksiz deðilim ya gerildim,
Geç kalmýþým, ben kendime darýldým,
Hýfz edenin sevdasýna sarýldým;
Yâre yemek yapam dedim piþmedi,
Kalem elden, türkü dilden düþmedi…
Hýfzý KARACA
(T. C. Kltür Bakanlýðý Halk ve Kalem Þairi)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.