Hasret Türküsü

HASRET TÜRKÜSÜ
ÜZÜMÖREN’E

O topraklarda yeþeren can idim,
Yedi yüz yýllýk vatan kalesiyim.
Dedelerim kanýyla, canýyla þehid,
Ben bu cennet vatanýn sevdalýsýyým.

Seferberlik ilan oldu, gitti yiðitler.
Beþikte bebeler, gözü yaþlý gelinler,
Dönemedi geriye Hakk’a vasýl yiðitler,
Nice yokluklarla yoðruldu vataným.

Dedelerim düþmana ezdirmedi vataný,
Ezdirmedi yeþil makberinde yataný.
Ezanlar, minareler özümün niþaný,
Ulu Cami köyümün, þanlý tarih tanýðý.

Üzümören kudretin cennetten bir köþesi,
Fýrat’a giderken baðlar bülbül neþvesi.
Her pýnarýndan akar ab-ý hayat þulesi,
Küplüce’de kaldý yüreðimin köþesi.

Bahar baþkadýr benim köyümde.
Çiðdem, nergis neþe saçar yüzünde,
Bereket fýþkýrýr, topraðýnýn özünde.
Sýla hasreti yara oldu gönlümde.


Evlerde þýrahane, piþirilir pekmezler,
Kaþýklar kýrýlýr, tek baþýna yemezler,
Bahçelerde sirke küpü, kirazlar al al,
Keþkek konmuþ sofraya gel sen de kal.


Bayramlar hasret oldu, gönül vatanýmda,
Kabirdekiler bekler, hep dualarýmda,
Sýla kokusu cennet oldu yadýmda,
Yüreðimde ince sýzý hasret türküsü.

BÝLAL DOLUNAY - SAKARYA

Sosyal Medyada Paylaşın: