TUT ELLERİMDEN, HANİYE YÜREĞİMDEN GİTME...

Figan düþer denizlere,
Yaðmur yaðmaz vahalardan iklimlerime.
Deli bir poyraz eser,
Sensiz kaldýðým bu viran þehirde.
Öksüz yetim kalýrým,
Sensiz bir yumruk kadar olan yüreðim,
Sensizliðin girdabýnda baharlara küser.
Darmadaðýn kalýrým,
Gel son bir kez daha dinle beni de,
Tut ellerimden, tut yüreðimden gitme.

Yaþamak bir hayal, bir umut, bir sevda,
Her anýnda saklý bir huzur, bir rüya.
Gönüllerde filizlenen yeþil dallarda,
Sevgiyle beslenen ruhlarda yaþamak var.

Her gün doðan güneþle bir adým ileri,
Karanlýk gecelerde yýldýzlara ermek,
Fýrtýnalarda bile direnmeyi bilmek,
Aþkýn, sabrýn gücünde yaþamak var.

Hasretin tufanýnda yanarken günahlar,
Birleþen eller anlýk da olsa bir umut filizlendirir.
Zor zamanlarda bile umudu korumanýn önemi,
Kalbin derinliklerinde, yaþamak var.

Bir ulu þehirde, tarih kokan sokaklarda,
Gönüllerde buluþan huzur taþan anýlar,
Martýlarýn çýðlýklarýnda, vapurun dalgalarýnda,
Denizin mavisinde, yaþamak var.

Her adýmda, her nefeste, yüreðin sesinde,
Sevginin, huzurun izinde yaþamak,
Bir melodide, bir þiirde, bir dokunuþta,
Hayatýn içinde, derinlerde yaþamak var.

Sabahýn ilk ýþýklarýyla uyanýrken,
Sevdiklerinle paylaþýlan her anýn deðerinde,
Geçmiþten geleceðe uzanan anýlarda,
Gözyaþý ve kahkahalarýn buluþtuðu yerde yaþamak var.

Gönül bahçelerinde açan çiçeklerde,
Sonsuz bir sevgiyle sarýp sarmalanan ruhlarda,
Hüznün ve mutluluðun iç içe geçtiði anda,
Kalbin derinliklerinde yaþamak var.

Gel son bir kez daha dinle beni de,
Tut ellerimden, tut yüreðimden gitme.
Bu hayatýn içinde, sevgiyle, sabýrla,
Her anýnda, her nefeste, yaþamak var.

Geceler uzun, karanlýk, sessiz ve soðuk,
Hayalinle ýsýnýr üþüyen ruhum, sen yoksun.
Kuytularda beklerim seni, umutla dolan,
Her an, her dakika, seni arar bu kýrýk gönül.
Öksüz yetim kalýrým,
Sensiz bir yumruk kadar olan yüreðim,
Sensizliðin girdabýnda baharlara küser.
Darmadaðýn kalýrým,
Gel son bir kez daha dinle beni de,
Tut ellerimden, tut yüreðimden gitme.

Hasretin her an yakar içimi, bitmez sancý,
Her solukta adýný anarým, seni özlerim.
Kalbimde fýrtýnalar kopar, susmaz acý,
Bir an, bir saniye daha görsem seni yeter.
Öksüz yetim kalýrým,
Sensiz bir yumruk kadar olan yüreðim,
Sensizliðin girdabýnda baharlara küser.
Darmadaðýn kalýrým,
Gel son bir kez daha dinle beni de,
Tut ellerimden Haniye, tut yüreðimden gitme.

Ne güneþler batýyor, gönlümde þehitler,
Her biri birer yýldýz, karanlýkta parlayan.
Haniye’nin gözlerinde, tekbirlerle yükselir,
Ýlahi bir ders, ruhumu aydýnlatan.

Her bir þehit, birer fidan topraða düþen,
Göklerde yankýlanýr, adlarý her an.
Vatan için can veren, o yiðitlerimiz,
Onlarýn izinde, yürekler direnir.

Ne güneþler batýyor, o kutlu toprakta,
Her biri birer nur, karanlýða ýþýk saçan.
Þehitlerin izinde, yürekler coþar,
Rabbim’in rahmetiyle, gönüller açar.

Tekbirlerle yücelir, o kutlu isimler,
Her biri birer dua, göklere yükselen.
Haniye’nin baðrýnda, þehitlerin anýsý,
Ýlahi bir ders, gönüllerde saklý.

Ne güneþler batýyor, her biri birer umut,
Þehitlerin izinde, yürekler bulut.
Ruhlarý cennette, huzurla dolarken,
Bizler de onlarýn izinde, yürekle coþarýz.

Her bir þehit, birer kahraman topraða düþen,
Onlarýn izinde, yürekler direnir.
Haniye’nin gözlerinde, tekbirlerle yükselir,
Ýlahi bir ders, ruhumuza iþlenir.

Ne güneþler batýyor, o kutsal vatanda,
Þehitlerin izinde, yürekler bir olur.
Rabbim’in rahmetiyle, gönüller huzur bulur,
Onlarýn izinde, yürekler bir olur.

Her bir þehit, birer ýþýk karanlýkta,
Onlarýn izinde, yürekler aydýnlanýr.
Haniye’nin baðrýnda, þehitlerin anýsý,
Ýlahi bir ders, gönüllerde saklý,
Tut ellerimden HANÝYE,
Tut yüreðimden gitme.

Sosyal Medyada Paylaşın: