Sensizlik tek gece
Sen,sensiz bir gece geçirdin mi hiç
Aðladýn mý hiç kendi yokluðuna
Kýskandýn mi hiç bir gecenin karanlýðýný kendinden
Sen kýyameti yaþadýn mý çaresizliðin sesinde
Ben yaþadým o geceyi
Ölüm meleði gözleri üzerimde bir kývýlcým bekledi
Þeytan vesvesi ile hançer vurdu kalbime
Ýnandýðým bütün dualar baþucumda kendinden geçti
Yakup, Yusuf’unu unuttu
Yusuf düþtüðü kuyuya can verdi
Nemrut merhamete geldi
Ateþime su serpen ebabiller vardý o gece
Þefaat dileyen günahkar bir kuldum mahþerde, titreyen bedenin altýnda
Ruhunu küfrün kollarýna býrakmýþ Ebu Cehil gibi cehennemde yandým o gece
Cennetten kovulmuþ Adem’in Havva’ya isyaný gibi
Sevdalý ama öfkesi arþýn ötesinde
Hayaline esir kalmýþ bir köle umudu ile yandým o gece
Sabaha kadar seni kustum, hayali
boðazýmda kaldý o gece
Ürkek bakýþlarla aradýðým bir sen vardýn
Müjde beklediðim bir haberi yoluma vuslat eyledim
Sensizliðin yaktýðý bir cesedin külüydü savrulan göðe
Aðacý terkeden yapraðýn gözyaþý da bendim o gece
Müridi olduðum canýn, canýma tak ettiði saatlerde zamaný kaybettim
Çölde vahaydým, çorak kaldým o gece
O gece sensiz yaþadýðým tek gece
Senin seninle yaþadýðý,benim sensiz kaldýðým tek gece
Acýnýn rengiyle kavruldum, kör ettim hayatý
Vurdum kýyýya herþeyi ile hayatý , boðulduðum o gece
Bir gece de tükenir mi insan bir sesin gidiþine
Huzur bulduðum suretin,çýðlýðýyla kan kusarken
Haykýrýrken yüzyýllar ötesine cismini
Mecnun utandý kendinden o gece
Güneþ üþüttü yeryüzünü üstüme
Sensiz zifir oldu gündüz güzüme
Mevsimlerden yazdý ben kýþ oldum o gece
Yaðmur yaðdý ýslatmadý seni yüzüme
Tohum ektim fidan vermedi elime
Çiçeklere baktým bahçesinde binbir çeþit sen bulunan
Gülü kokladim sen kokmadýn diken oldum o gece
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.