Zat'en (Zaten)

Zat’en (Zaten)
Seni býrakýp orada
Kendi yoluma yürüdüm
Zaten benim olmayan
Bir sevdanýn yüküydün

Yürekle sevmeyi denerken defalarca
Zaten abesle iþtigal ediyordum
Besbelliydim üstelik
Kendimi ele veriyordum

Ne " hasretinden prangalar eskittim"
Ne de "aç kaldým susuz kaldým"dý
Dahi ilk mýsrasý yazýlmamýþ kalemce
Adý olmayan bir þiirdin sen...

Adýna sevda deyipte
Gerçeðin kalýbýna dar gelen
Yalanlar türettim günlerce
Atýp atýp orta yerlere

Sevda deðil, aþk deðil, tutku deðil
Adý baþka bir þey olan
Kimseciklerin bilmediði
Þeyleri deniyordum, þeyleri iþte
Ki bilinsin ve bellensin diye kendimce
Ben sadece geziniyordum
Yüreðinin üzerinde yellerce

Buyurgan olmayan, kýrýlgan olmayan
Basit, sýradan, önemsiz …
Dudaðýndaki ruj lekesi gibi düþün
Ya da saçýndaki bir tel ak gibi iþte
Yalýn, gösteriþsiz, özensiz…
Yüzündeki çizgiler gibi
Ya da kaderindeki yollar gibi iþte
Ben sadece geziniyordum
Sende izinsizce yüreðinin eþiðinde …

Zaten yýllar yýlý beklenen
Ne bir baþlangýç ne de bir sondu umulan
Ben sonsuzu diliyordum sende
Ne baþý ne de sonu olsun diye
Ölümle bitecek hayattan da hallice
Sonsuzluða varan bir düþe perde…
Dileðim duam böyle bir aþktý gönlümce

Zaten kusurumdu aþk
Zayýflýðýmdý yalnýzlýk
Geçiyordum uðradým kaderine
Görüyordum baktým gözlerine
Aþkla , þiirle hayat yürümüyordu
Karýn doymuyordu, çark dönmüyordu
Ben zaten iþsiz güçsüzdüm….
Avare dolaþandým sersemce
Gözlerinin önünde belirsizce

Ben sadece düþünmüþtüm iþte
Yani ummuþtum fikrimce
Zaten sen yoktun olmamýþtýn daha
Son defa bir ram eyle iþte
Sana meylimi bozayým
yeminimi tutayým hani
Zaten olmayacak bir duaydýn sen
Dilimde yarým yamalak söylenen
acemice …

Umurum düþüncesizlik
Konuþsam sessizlik oluyor iþte
Seni býrakýp öylece
Kendi yalnýzlýðýma yollandým
Zaten her halimle hatalýydým
Ben benim olmayan acýlarýn hamalýydým

Afrika’da çocuklar ölüyorken
Ve baþka baþka yerlerde katliamlar oluyorken
Benim derdime hayret (bak ki)
Damlaya derya misali
Hüzne keder biçiyorum
Elbette ki þükretmeliyim
Bu acýyý yaþadýðým için
Ve bu þiiri de yazdýðým için
Artýk, geceyi yalnýzlýðýmla kanatabilirim
4.11.2010/ Ýstanbul
✒ Emrah Ýslam Kurt
Sosyal Medyada Paylaşın: