Gönül sýzým; Özleminle yanan ruhum, Aman vermiyor. Engel olamýyorum kalbimin hasretine, Söz geçiremez oldum hülyâlarýna. Gül tohumlarý ektim Gönül bahçeme. Sevdanla büyüttüm En güzellerini... Bir bülbül gibi serenat edip, Seni yaþýyorum, sensiz...
Nefesin nefesimde.. Sanki saçlarýn dans ediyor, Parmaklarýmýn arasýnda.. Islak dudaklarýný hissederek Dalarým hülyâlara. Seni yaþarým, sensiz..
Ateþinle yanan ruhuma Prangalar vurmak ne mümkün... Özlemin yaþatmýyor, Uykusuz gecelerimin sabahlarý loþ... Saatler geçmek bilmez, Gözyaþlarým dinmez oldu. Hasretinle yanan yüreðim, Kanýyor azap içinde Belki de ruhum, Yanmakta huzur buluyor... Hasretin belki kavuþmaktan daha hoþ oluyor..
HAVVA KALKAN 08.10.2008 SAAT.04.11
Sosyal Medyada Paylaşın:
ANNELERAĞLAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.