SEVDA AĞACI

içime attýðým sevda yeþerdi
büyüdü, geliþti, aðaç oldu
bazen umut dolu iken çiçeklenir
kavuþmak inancýyla yeþerir

sevdiðiyle olamayýnca
evvelki gibi yeþerir olmadý
gerçi ölmedi sevda aðacý
ama hiçbir aðaç böyle solmadý

bir ýrmak akardý derinden
kurtulamadý aðaç kederinden
ýrmak, su ile besleyeceðine onu
taþ ve kumlarý önüne akýttý
gelecekti aðacýn sonu

vazgeçemedi sevdasýndan
yara aldý her defasýndan
her seferinde kavuþmak üzere
inancýný yitirmesin bir kere

sevdanýn yapraklarý dökülmeye baþlar
yaðmura karýþýr gözlerden akan yaþlar

ey! rüzgar sen de es
sen de aðacý kurut
aðaç yýkýlsýn birgün suya
olsun suya düþen bir umut
yada inancýn yeþersin sevda aðacý
dallarýný rüzgara karþý tut

sevda aðacýný besleyen ýrmak
su versene þu aðaca
gönlümde derin bir çukuru var onun
hayâl kýrýklýðýndan uçurumu var onun
ey! sevda aðacý
ya vazgeçersin bu sevdadan
yada bu sevdadan gelir sonun

bu son kayboluþtur
sevda aðacý için kuruyuþtur
diðer aðaçlarýn yanýnda
hergün biraz daha eðik oluþtur

eðilerek nereye varacaksýn
yýkýlýþý karþýnda bulacaksýn
artýk eskisi gibi
gene neþeli, coþkulu, deli
söyle! ne zaman olacaksýn

sen güzel bir manzara resmi
bana ilham veren yazýsýn
býrak topraðýný aþk deðil
ölüm kazýsýn
sen içime attýðým sevda aðacýsýn

bundan sonra yeþerip dal vereceksin
zehirli hisleri yere sereceksin
sevda aðacým inancýný yitirme
daha ne baharlara ereceksin

                                        Kürþat AK

Sosyal Medyada Paylaşın: