ANLAMAKTADIR ÇARE
Gördüklerimle tutuldu nutkum ne de üzüldüm
Yýllarýn içinde unutulmuþtu kelimelere sýðmayan
Üstüne para versen kimselerce de yapýlmayan
Umut olsun diye kadrajýnda mazinin, ta yarýnlara
Ýnce bir muhasebe de kâr bilinesi incelikti
Nasýl oldu bilmem ama, hani kurdeleler kesilecekti.
Nasýl da düþtü bir sonbahar yapraðý edasýyla
Toprak titredi, ben dayanamadým ýzdýrabýna
Nicelerinin uykudaki o efsunlu rahatlýðýnda
Duymadýlar, hissetmediler de özden vereni
Ya babaydý uykudan feragât eden yahut annesiydi.
Bir büyümek dediðimiz ve engel olunamaz hýz
Bizi biz edenleri harcar mý böylece kolayca
Kendiliðinden esmiyor bir yel, yürümez ayak
Ýradeleri hiçe sayanlaradýr söz, saðanak saðanak.
Ey nesil, nedir sizdeki þu çirkin, ele alýnmaz kibir
Kimi mesleðinden kimi maddiyattan vuruyor
Bilmezler ki o yaþlara ne ödünlerle geliniyor.
Yazýk olmasýn diyedir sözümüz, had ne güzeldir
Demiri de iþler tavýnda þekle þemâle o getirir
Ya bir de tutarlarsa o ellerden, verirlerse omuz
Tam da bir yükseliþ olmaz mý gönle deðen
O halde bakalým aynalara da vicdan ne diyor
Esenliði bulmak zor, emek hep önde duruyor.
Hayatý bir kavrayýþ olmalý ki samimice yürekten
Bir güne daha deðmelidir inanarak o dünden
Ve bir kere daha fýrsat olunur mu bilinmez
Ne yaparsa kiþi kendi ikbâline deðendir
Dünlerde takýlý kalmak, bugünlere ihanettir.
Bir tutam gül gelse yýllar sonrasýnda önüme
Onu vermek isterim beni bu günlere getirene
Asla etmem þikâyet, beslendiðim yerdir evim
Belki de bu sebepten yenilmeyen bir devim.
Bir bedende dolaþýyorsa kaným, gölgeyim, varým
Yapýlmýþlarý görmezden gelemem, isyan edemem
Bir adým daha ileriye götürmekteyse nihayet kârým
Aðlamakla harcayamam ömrü, deva da bulamam
Sýrtýmda tüm dünyanýn yükünü taþýyamam,
Ve ne üzerim ne de üzülür, varsa bahtým güldürür
Tutarým kadrajýmý geniþ, edebi öznesi kýlarým.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.