Istýrap dergâhýnýn sultanýdýr âþýklar
Sadakat menzilinin mihmanýdýr âþýklar.
Pervane bile bile düþer aþkýn narýna
Muhabbet kapýsýnýn kurbanýdýr âþýklar.
Derd-ü bela gerektir gerçek aþk diyarýnda,
Rindane çile ister Mecnun’ un ayarýnda,
Ýdrak eden canlara bahþeder servetleri,
Hükmü yok onsuz günün, anlamý yok yarýn da.
Kemal-i aþk yolunda, dil þikâyet eylemez,
Ebedî vuslat için, sýrrýný da söylemez,
Kavline þahit tutar didede incileri,
Her damlasý deryaya gitmek için n’eylemez?
Âþýðý azat etmek, mümkün deðil bu yoldan,
Bülbüldeki hicranýn kemendi kýzýl gülden,
Lazým deðil iltifat, yeter ki canan bilsin,
Ötelerin müjdesi, hüzünle esen yelden.
Gören gözler göremez, akýllar firar eder,
Bilenler anlatamaz, söyleyenler eksik der,
Asýrlara hükmeden âþýklarýn özlemi,
Serapa ayrýlýðýn olmadýðý sonsuz yer.
Sevda büyür yürekte, Leyla’nýn sûretinde,
Süflî arzu yaþamaz, sevenin sîretinde,
Gün olur devran döner ak ayrýlýr karadan,
Kurtuluþa erenler görür aþk mir’atýnda.
Hakiki âþýk nerde, kimde istidadý var?
Þimdi nefisler önde, sevdanýn tek adý var,
Aþkýn tarifi için çýktýk zorlu yollara,
Yüzyýllar ötesinin hatýrasý, yâdý var.
Gazi Hüseyin KILBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.